Ulusal İstihbarat Hizmeti (Güney Kore)

Ulusal İstihbarat Hizmeti (NIS - National Intelligence Service) (대한민국국가정보원, 국정원) Güney Kore baş istihbarat kuruluşudur. Servis resmen Güney Kore İkinci Cumhuriyeti yerinden Ulusal Yeniden Yapılandırma Başkanı Park Chung-hee, askeri Yüksek Konseyi iktidarı sırasında, Kore Merkezi Haberalma Teşkilatı (KCIA) (중앙정보부) olarak 1961 yılında kuruldu. KCIA özgün görevleri denetlemek ve uluslararası iç istihbarat faaliyetleri ve askeri de dahil olmak üzere tüm devlet istihbarat örgütleri tarafından hem suç soruşturması ile hem de koordine edildi. Servisin geniş yetkileri etkin siyasete müdahale etmesine izin verdi.

Hizmet Ulusal Güvenlik Planlama adını aldı (ANSP) (국가안전기획부), 1981 yılında, Cumhurbaşkanı Chun Doo-hwan yetkisi altında Güney Kore Beşinci Cumhuriyet'i tarafından yapılan bir dizi reformun parçası olmuştur. ANSP Güney Kore'de halk dilinde 안기부 "Angibu" olarak bilinir. Kuzey Kore istihbaratı edinme ve Güney Koreli eylemcileri bastırmaya çalışırken yanında ANSP, onun öncülü, iç siyaset de dahil olmak üzere ve hatta 1988 Seul Yaz Olimpiyatları'nın desteklenmesi ile o kürenin dışındaki etkinliklerinde yoğun bir şekilde yer aldı.

1999 yılında, ajans bugünkü adını almıştır. Güney Kore Altıncı Cumhuriyeti, demokrasinin gelişiyle geçmiş suistimaller hakkında kamu eleştirilerine cevaben, görev ve kısıtlanacak NIS yetkilerinin çoğunu gördü.

Kore Merkezi İstihbarat Teşkilatı

Ajansın kökeni Kore Savaşı sırasında oluşan Kore Karşı İstihbarat Kolordusu'na (KCIC), kadar izlenebilir. KCIA Kim Jong-pil tarafından 13 Haziran 1961 tarihinde kuruldu, KCIC ile gelen örgüt ilk 3,000 güçlü üyeliğini aldı. Kim, evlilikle Park Chung-hee Kore Askeri Akademisi mezunu ve yeğeni, aynı zamanda Kore cumhurbaşkanı seçilmeden önce Park, kurulu 1961 hükümet darbesini planlamak için yatırılmaktadır.

İstihbarat servisi yoğun bastırma ve üniversite kampüslerinde yaygın öğrenci protestoları ve yurtdışında Korelilerin etkinlikleri de dahil olmak üzere hükümet karşıtı ya da (pro-komünist dahil edilen) yanlısı Kuzey Kore hareketlerini bozmakta Başkan Park'ın hükümeti tarafından kullanıldı. KCIA iç siyasette ve kendi yetkisi ötesinde olan uluslararası ilişkilerde engelleme için bir ün geliştirmiştir. KCIA özgün tüzükle, Askeri Sırlar Kanunu Hakkında korunma, karşı-casusluk ve ulusal güvenlikle ilgili etkinliklerin eşgüdümünü denetleyecek şekilde tasarlanmıştır, ancak etkinliklerinin ve bütçesinin çoğunluğu özgün tüzükte ilgisiz şeylere tahsis edilmiştir.

1968 yılında KCIA casusları Batı Almanya'da yurt dışında yaşayan on yedi Koreliyi kaçırdı.^[1] Onlar işkence yanlısı Kuzey etkinliklerinde bulunmakla Ulusal Güvenlik Yasası'nı ihlal iddiasıyla geri getirildi ve Seul'e nakledildi.^[2] Adam kaçırma, uluslararası eleştirileriyle bir fırtına yarattı, kurbanlar nedeniyle tanınmış oldu, neredeyse Güney Kore ile diplomatik ilişkileri koparmayı Bonn hükümeti getirdi.^[3] Öte yandan, Batı Alman yetkililer adam kaçırma eylemlerine dahil olması neredeyse kesindir. Bir karşıt görüşlü çok bilinen adam kaçırma eylemi, Kim Dae-jung -daha sonra Kore başkanı ve ülkenin 2000'de ilk Nobel Barış Ödülü alıcısı olacak- Japon kıyılarında, 1973 yılında bir yerde- aldığında ayrıca bir tatil beldesinde habercisi olarak görev yaptı.

Tutuklama ve herhangi bir ücret üzerinde herhangi bir kişiyi gözaltına almada KCIA neredeyse sınırsız ve tamamen kontrolsüz güç, aşırı korku ve baskı ortamı yarattı. Sık görülen gözaltılar ve hükümeti eleştirdiği düşünülen öğrenciler, karşıt görüşlüler, muhalefet figürleri, komünistler, gazeteciler, ya da işkenceci kimseler, Park'ın başkanlığı ve sonraki yönetiminde belirti niteliği haline geldi. Ve özgün tüzük başkaca bir çıkış, siyasal makine olarak KCIA'nın varsayımsal rolü olağanüstü, Güney Kore anayasa taslağında özgür bir icra ile ülkenin siyasi yaşamına hakim ve siyasi bağış olarak hareket eden, görevdeki parti için daha tuhaf biçimler almaya başladı.

Görünüşte özgün tüzüğü tarafından yetkilendirilmiş olan olası istihbarat ve gizli polis rolüne ek olarak, aynı zamanda ajanlar ağı yurtiçinde ve yurtdışında, Güney Kore hükümetinin bilfiil başsavcı ve baş denetçiler aracılığıyla, varsayılan olmuştur.

KCIA sırayla rüşvet vermek ve 1976 yılında Capitol Hill'de Koreagate skandalı sırasında meydana getirdiği gibi, şirketler, bireyler ve hatta yabancı hükümetleri ikna etmek için kullanıldı, gasp ve borsa manipülasyonu ile belirlenen yöntemlerle fonların yükseltilmiş olduğu bilinmektedir. Yurtiçinde, KCIA ulusal kültürün hevesli sanat destekçisi, turizm destekleyicisi ve müteahhit olma ile kendisini hükümetin iyiliksever kolu yaptı. Kongre üyesi Donald M. Fraser tarafından araştırmalar KCIA Washington DC'de iyilik ve bir etki kazanma çabası, Kore işadamı Tongsun Park ile rüşvet ve iyilik aktarılmış olduğu bulundu; bazı Kongre'nin 115 üyeleri Koreagate skandalı olarak bilinen olaya karıştığı bulunmuştur.^[4]

Notlar

Kaynakça

• Bu maddede Amerika Birleşik Devletleri Kongre Kütüphanesi tarafından yayımlanan ve halka malolmuş Ülke Araştırmaları eserlerinden yararlanılmıştır.

Güney Kore

• Cleaning House: South Korea's shady spy agency is being overhauled, but will it still be able to catch North Korean spooks? - TIME Asia Magazine makalesi, 9 Haziran 2003. (İngilizce)
• JPRI Working Paper No. 20 - Kore Skandalı, veya Amerikan Skandalı?, Japonya Politika Araştırma Enstitüsü (İngilizce)
• www.nis.go.kr

Dış bağlantılar

• Resmi NIS sitesi (Korece)
• Resmi NIS sitesi (İngilizce)
• NIS Belgeleri, bazı çevrilmiş NIS yayınları (çoğunlukla Kuzey Kore üzerinde ve 1999 dolaylarında askeri ekonomik yetenekler)
• Güney Kore'nin "Casus" Ajansı - ANSP ("KCIA"), ajansın etkinlikleri hakkında toplanmış makaleler (çoğunlukla eleştirel).