San Francisco Barış Antlaşması

San Francisco Barış Antlaşması

Japon heyeti barış antlaşmasını imzalıyor

8 Eylül 1951
Çeşit Barış Antlaşması
İmzalanma 8 Eylül 1951
Yer San Francisco
İmzacı
devletler		 Amerika Birleşik Devletleri Amerika Birleşik Devletleri
 Japonya
Dilleri İngilizce, Japonca

San Francisco Barış Antlaşması (İngilizce: Treaty of Peace with Japan, Japonca: 日本国との平和条約), II. Dünya Savaşının ardından Müttefik Kuvvetler ile Japonya arasında 8 Eylül 1951’de San Francisco Kaliforniya’da imzalanan antlaşma.[1] 49 ülke arasında imzalanmış ve 28 Nisan 1952 tarihinden itibaren yürürlüğe girmiştir. Antlaşmayla II. Dünya Savaşı resmen sona ermiş, Japonya’nın emperyalist bir güç olarak konumu lağvedilmiştir. Ayrıca antlaşmayla Japonya’nın elindeki müttefik savaş esirlerinin maruz kaldıkları insan hakları ihlallerinden dolayı tazmin edilmeleri karara bağlanmıştır. Bu antlaşmayla beraber Japonya’nın ABD ile ikili ilişkileri yeni bir aşamaya geçmiş ve modern Japonya tarihi bu doğrultuda şekillenmiştir.[2]

İmzacı ülkeler

İmzacı ülkeler şöyledir: Arjantin, Avustralya, Belçika, Bolivya, Brezilya, Kamboçya, Kanada, Kolombiya Şili, Kosta Rika, Küba, Çekoslovakya, Dominik Cumhuriyeti, Ekvador, Mısır, El Salvador, Etiyopya, Fransa, Yunanistan, Guatemala, Haiti, Honduras, Endonezya, İran, Irak, Japonya, Laos, Lübnan, Liberya, Lüksemburg, Meksika, Hollanda, Yeni Zelanda, Nikaragua, Norveç, Pakistan, Panama, Paraguay, Peru, Filipinler, Polonya, Suudi Arabistan, Sovyetler Birliği, Sri Lanka, Güney Afrika, Suriye, Türkiye, İngiltere, ABD, Uruguay, Venezuela, Vietnam.

Burma, Hindistan ve Yugoslavya ise çağrılı olmalarına rağmen katılmazlar.[3] Çin İç Savaşı yeni sonuçlandığı için ve Tayvan ile Çin Halk Cumhuriyetinin hangisinin yasal temsiliyet sahibi olduğu konusunda uluslararası kamuoyu nezdinde belirsizlik olduğu için iki ülke de antlaşmaya çağrılmamıştır.[4] Kuzey Kore de çağrılmayan ülkeler arasındadır. İtalya ise Haziran 1945’de anti-faşist Badoglio hükümeti Japonya’ya savaş ilan etmesine rağmen davet edilmeyecektir. Savaş zamanında bağımsız bir ülke olarak var olmayan ancak sonradan bağımsızlığını kazanan ve Japon işgaline karşı savaşan Pakistan da katılacaktır.

Sovyetler Birliğinin muhalefeti

Sovyetler Birliği Konferansa katılır ve Sovyet delegasyonu Dışişleri Bakan Yardımcısı Andrey Gromiko liderliğinde görüşmelerde yer alır. Konferansın başından itibaren Sovyetler Birliği özellikle ABD ve İngiltere tarafından hazırlanan antlaşma taslağına muhalefet ederler.[5] Sovyetler Birliği temsilcisi Gromyko 8 Eylül 1951 günü uzun bir yazılı açıklama yaparak antlaşmaya karşı olma sebeplerini açıklar.[6] Buna göre;

olarak sıralanabilir.

İmza süreci

Konferans sürecine katılan 52 ülkeden 49’u anlaşmayı imzalayacak; Çekoslovakya, Polonya ve Sovyetler Birliği imzalamayacaktır. Kolombiya, Endonezya ve Lüksemburg ise anlaşmayı imzalasalar da onaylamayacaklardır. Anlaşmaya davet edilmeyen Tayvan 28 Nisan 1952’de Japonya ile ayrı bir barış anlaşması imzalayacaktır.

Japonya’nın denizaşırı sömürgelerinin durumu

Müttefik devlet mensuplarının savaş esirlerinin tazmini

Japonya’nın denizaşırı malvarlığının devri

Antlaşmanın 14.maddesi uyarınca Japonya’nın ada haricindeki sahip olduğu firma, kurum ve özel kişilere ait tüm varlıklara Müttefiklerce el konmuştur. Bu kapsamda Çin Halk Cumhuriyeti Mançurya ve Moğolistan’daki demiryolu ve madenlere el koyacaktır. Japonya’nın; Kore, Tayvan ve Çin’de el konulan varlıklarının toplam değeri 25 milyar dolar mertebesindedir.

Savaş esirlerinin tazmini

Antlaşmanın 16.maddesine göre Japonya savaş sırasında esir ettiği Müttefik personelinin maruz kaldığı zorlukları tazmin etmek amacıyla Kızıl Haç örgütüne 4,5 milyon pound ödeme yapacaktır.

Japon işgalindeki Müttefik topraklarının durumu

Antlaşmanın 14.maddesine göre Japon işgali altında bulunan ve bu yüzden maddi hasara uğrayan kentler için tamir bedeli ödemekle mükellef olan Japonya, Burma, Filipinler, Endonezya ve Vietnam’a toplamda 1 milyar doların üzerinde ödeme yapar. Bu tazminat kapsamındaki en son ödeme Filipinler’e 22 Temmuz 1976’da yapılacaktır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ↑ 9 Eylül 1951 tarihli Milliyet haberi 4 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir
  2. ↑ Türk-Japon Vakfı internet sitesinden ilgili makale 4 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir
  3. ↑ Social Studies: History for Middle School. 7-2. Japan's Path and World Events s.2, Teikoku Shoin
  4. ↑ 50 Years from San Francisco: Re-examining the peace treaty and Japan's territorial problems
  5. ↑ 6 Eylül 1951 tarihli The New York Times gazetesi haberi (İngilizce) 4 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir
  6. ↑ 9 Eylül 1951 tarihli The New York Times gazetesi haberi (İngilizce) 4 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir
  7. ↑ Sovyetler Birliği dağıldıktan sonra da bu adalara yönelik sorunlar çözülememiştir 13 Temmuz 2009 tarihli haber soL 4 Kasım 2010 tarihinde erişilmiştir

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 8/19/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.