Doğu Perinçek

Doğu Perinçek
Doğu Perinçek, 24 Temmuz 2005
Vatan Partisi Genel Başkanı
Görevde
Makama geliş
15 Şubat 2015
İşçi Partisi Genel Başkanı
Görev süresi
10 Temmuz 1992 - 15 Şubat 2015
Sosyalist Parti Genel Başkanı
Görev süresi
Temmuz 1991 - 10 Temmuz 1992
Yerine geldiği Ferit İlsever
Türkiye İşçi Köylü Partisi Genel Başkanı
Görev süresi
29 Ocak 1978 - 12 Eylül 1980
Kişisel bilgiler
Doğum 17 Haziran 1942 (1942-06-17)
Gaziantep, Türkiye
Partisi Vatan Partisi (2015-günümüz.)
Diğer siyasi
bağlantıları
Türkiye İşçi Köylü Partisi (1978-1980)
Sosyalist Parti (1991-1992)
İşçi Partisi (1992-2015)
Eşi Şule Perinçek
Bitirdiği okul Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi
Mesleği Avukat, siyasetçi, yazar

Doğu Perinçek (d. 17 Haziran 1942, Gaziantep), Türk siyasetçi, hukuk doktoru ve yazar. 15 Şubat 2015 tarihinden beri Vatan Partisi genel başkanlığı görevini sürdürmektedir. 1978–1980 yılları arasında Türkiye İşçi Köylü Partisi, 1991–1992 yılları arasında Sosyalist Parti ve 1992–2015 yılları arasında İşçi Partisi genel başkanlığı görevini üstlenmiştir.

Erken yaşamı ve kariyeri

Yargıtay Başsavcı Yardımcılığı görevinde bulunan ve dört dönem Adalet Partisi'nden Erzincan milletvekili seçilen, Erzincan Kemaliyeli Sadık Perinçek ve Malatya Darendeli Lebibe Perinçek'in oğlu olan Doğu Perinçek, babası yedeksubaylık görevini yaptığı sırada Gaziantep'te doğdu.[1]

İlk ve orta öğrenimini Ankara Sarar İlkokulu, Atatürk Lisesi ve Ankara Bahçelievler Deneme Lisesi'nde yaptı. Ardından yüksek öğrenimini yapmak üzere Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne giren Perinçek, üniversite yıllarında bir süre Almanya'ya giderek çalıştı. 1962 ve 1963'te toplam 10 ay bulunduğu Almanya'da işçilik yapan Doğu Perinçek ve burada kaldığı dönemde Almanca öğrendi. Haziran 1964'te lisans öğrenimini tamamlayan Perinçek, aynı fakültenin Kamu Hukuku (Devlet Teorisi ve Kamu Hürriyetleri) kürsüsüne asistan olarak girdi. Aynı yıl siyasi görüş olarak Bilimsel Sosyalizmi benimsedi. Dört yıl Siyasi İlimler Derneği Türkiye Bölümü yöneticiliği, dört yıl Türk Hukuk Kurumu yöneticiliği yaptı.[1]

İyi derecede Almanca ve orta derecede İngilizce bilen Doğu Perinçek, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi mezunu, gazeteci Şule Perinçek ile evlidir. Zeynep Perinçek (ODTÜ Endüstri Tasarım mezunu, 1970 doğumlu), Kiraz Perinçek (Boğaziçi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü mezunu, 1976 doğumlu), Mehmet Perinçek (Hukuk Fakültesi mezunu, öğretim üyesi 1978 doğumlu) ve Sadık Can Perinçek (Boğaziçi Üniversitesi Tarih Bölümü öğrencisi, 1994 doğumlu) adlı dört çocuğu bulunmaktadır.[1][2][3]

Siyasi hayatı

Mart 1968'de tamamladığı "Türkiye'de Siyasi Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi" adlı doktora teziyle, hukuk doktoru oldu. Yine aynı zamanlarda Fikir Kulüpleri Federasyonu (Dev-Genç) genel başkanlığı görevini üstlendi ve 1968'de gerçekleşen kitlesel gençlik eylemlerinin önderlerinden oldu. 1968 Kasım'ında arkadaşlarıyla birlikte Aydınlık dergisini kurdu. Millî Demokratik Devrim tezlerini savunan Perinçek 1969'da illegal Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi (TİİKP) örgütünü kurdu. 12 Mart 1971 Muhtırası'nın ardından tutuklandı ve TİİKP davasında, Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi uyarınca 20 yıl hapse mahkûm edildi. İki buçuk yıl kadar hapis yatmasının ardından, 1974 Temmuz'unda genel afla serbest kaldı.[1] Bu dönemde Perinçek'e orduya sızma suçlaması da yöneltildi. Perinçek'le bağlantısı olduğu öne sürülen devrimci subaylar, 12 Mart dönemindeki "Kara Kuvvetleri Devrimci Subaylar Örgütü" ve "Şafak Subaylar grubu" davalarından yargılandı.[4] 28 Ocak 1978'de Türkiye İşçi Köylü Partisi'ni kurdu; aynı yılın 20 Mart'ında Aydınlık'ın günlük gazete biçiminde yayımlanmasına öncülük etti.[1] Aydınlık gazetesinin bu dönemde yayınladığı "Bilinmeyen Sol" yazı dizisi büyük ses getirdi.

12 Eylül 1980 Darbesi'nin ardından tutuklandı. 8 yıl hapse mahkûm edilen Perinçek, Mart 1985'te serbest kaldı. Ocak 1987'de haftalık 2000'e Doğru dergisinin genel yayın yönetmenliği ve başyazarlığına geldi. 2000'e Doğru dergisinin, 1987'de Mehmet Eymür'ün kaleme aldığı MİT Raporunu açıklaması büyük ses getirdi. Perinçek, 10 Nisan 1990'da "Sansür Sürgün Kararnamesi"nin çıkarılmasının ardından Diyarbakır Cezaevi'nde üç ay tutuklu kaldı.[1] 1991 yılında 2000'e Doğru dergisi genel yayın yönetmeni iken, Lübnan'a giderek Bekaa Vadisi'nde PKK lideri Abdullah Öcalan'la görüştü. Görüşmeler önce dergide yayımlandı, ardından kitap olarak basıldı. Perinçek DGM'de beraat etti. Söyleşilerde Perinçek, Apo ile görüşen diğer gazetecilerden farklı olarak Körfez Savaşı sonrası PKK'nın "Batılılaştırılması" tehdidine dikkat çekti; Kürt sorununda emperyalist inisiyatifi dışarıda bırakan, Orta Doğulu bir çözümü savundu.[5][6]

1991'de Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesinin kaldırılmasıyla siyasal haklarına kavuştu ve aynı yılın Temmuz ayında Sosyalist Parti 2. Büyük Kongresinde genel başkan seçildi.

Sosyalist Parti'nin bölücülük suçlamasıyla Anayasa Mahkemesi'nce kapatılması üzerine kurulan İşçi Partisi'ne 10 Temmuz 1992'de genel başkan oldu.[1] 28 Şubat sürecindeki aktif tutumuyla öne çıkan Perinçek, bu dönemde "Cumhuriyet Devrimi Kanunları Uygulansın" kampanyasını başlattı, "Ordumuz tankları resmi geçit için almadı", "TSK, Cumhuriyet Devrimi'nin mevzilerine girmiştir" sözleriyle dikkat çekti.[4][7]

Perinçek özellikle ABD ile yakın ilişkiler kurduğunu belirttiği siyasetçileri sert bir biçimde eleştirdi. Perinçek'e göre, liberal görüşleriyle tanınan Turgut Özal mafya-tarikat diktasının mimarıydı ve ABD planlarını Türkiye'de uygulamaya çalışıyordu.[8] 1997 yılında Tansu Çiller'in CIA ajanı olduğunu iddia etti.[9]

Perinçek, 2002 yılında dönemin Avrupa Birliği Komisyonu Ankara Temsilcisi olan Karen Fogg'un internet üzerinden gerçekleştirdiği yazışmaları ele geçirdi ve bu yazışmaları kamuoyuna ile paylaştı. Fogg, Türkiye siyaseti ile ilgili konularda çeşitli isimlerle görüşmüştü. Bu görüşmelerin Perinçek tarafından kanıtlarıyla duyurulması gündeme oturdu. Fogg daha sonra, aynı yılın Temmuz ayında 4 yıllık görev süresini doldurduktan sonra Türkiye'den ayrıldı. Perinçek'in konu ile ilgili olarak "Karen Fogg'un E-Postalları" isimli bir eseri bulunmaktadır.[10][11]

Perinçek ABD karşıtı görüşleriyle tanınan Avrasyacı Aleksandr Dugin ile yakın ilişkiler kurdu. Dugin Türkiye'ye gelerek Perinçek ile birlikte İşçi Partisi'nin düzenlediği Avrasya konferanslarına katıldı. Hasan Basri Özbey'e göre, Dugin'in Perinçek ile görüşmesinden sonra Dugin Türkiye ile Rusya'nın işbirliği konusunda olumlu görüşlere yöneldi.[12] Hakan Aksay'a göre Dugin'in Türkiye hakkında görüşlerini olumlu yönde değiştirmesine bir etki de Rus Büyükelçi Albert Çernişev idi.[13]

2005 yılında İsviçre'deyken Ermenilere 1915 yılında soykırım yapılmadığını iddia eden bir konuşması nedeniyle gözaltına alındı. İsviçre yargısı Perinçek'e "Ermeni Soykırımı'nı inkâr" gerekçesiyle 90 gün tecilli hapis ve 16.873 İsviçre frangı para cezası verdi.[14] AİHM ise Perinçek'in ifade özgürlüğünün ihlal edildiğini ve İsviçre hükümetinin savlarının aksine 1915 olayları ile Yahudi soykırımının kıyaslanamayacağını belirtti.[15] Ekim 2015'te Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Büyük Daire de Perinçek lehine karar verdi.[16]

Perinçek, Ergenekon örgütü soruşturması kapsamında 21 Mart 2008 günü saat sabah 04.30 sıralarında, evine baskın yapılmak suretiyle, Cumhuriyet gazetesi imtiyaz sahibi ve başyazarı gazeteci İlhan Selçuk, İstanbul Üniversitesi eski rektörü Kemal Alemdaroğlu ve pek çok İşçi Partilinin de aralarında bulunduğu isimlerle birlikte gözaltına alındı.[17] Yapılan sorgunun ardından tutuklandı.[18] Perinçek; silahlı terör örgütü kurma, yönetme, zorla hükumeti ıskata teşebbüs, T.C. hükumetine karşı silahlı isyana tahrik, açıklanması yasak belgeleri temin etme suçlamasıyla İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesinde yargılanmıştır ve 5 Ağustos 2013'te İstanbul 13. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından karara bağlanan Ergenekon davasında 117 yıl hapis cezasına çarptırılmıştır.[19] 6 Mart 2014 tarihinde Özel Yetkili Mahkemelerin TBMM kararı ile kaldırılmasının ardından 10 Mart 2014 akşamında tahliye edilmiştir.[20]

Eserleri

Kitapları
  • Türkiye'de Siyasi Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması Rejimi (A.Ü.H.F Yayını, 1968)
  • Türkiye İhtilalci İşçi Köylü Partisi Davası SAVUNMA (Arkadaşlarıyla birlikte, Eylül 1974)
  • Kıvılcımlı'nın Burjuva Devlet ve Ordu Teorisinin Eleştirisi (Aydınlık Yayınları, 1975)
  • Faşizm Halkın Mücadelesini Durduramaz- Sıkıyönetim Mahkemelerindeki Konuşma ve Dilekçeler (Aydınlık Yayınları, 1975) Kıbrıs Meselesi (Aydınlık Yayınları, 1976)
  • Anayasa ve Partiler Rejimi Türkiye’de Siyasal Partilerin İç Düzeni ve Yasaklanması (güncellenmiş) (Kaynak Yayınları)
  • Bozkurt Efsaneleri ve Gerçek (Aydınlık ve Kaynak Yayınları, 1976, 1997)
  • Sosyal- Emperyalizm ve Revizyonizme Karşı 1970'te Açılan Mücadele (Aydınlık Yayınları, Temmuz 1976)
  • Sahte TKP'nin Revizyonist Programının Eleştirisi (Aydınlık Yayınları, 1976)
  • Doğru Eylem Nedir? (Aydınlık Yayınları, iki basım 1977, 1978)
  • Anarşinin Kaynağı ve Devrimci Siyaset (Aydınlık Yayınları, iki basım 1978, 1979)
  • Türkiye Devriminin Yolu (Aydınlık Yayınları, 1979)
  • Atatürk'ün Bugünkü Önemi (Turan Güneş ve Emre Kongar ile birlikte, Ekim 1980)
  • Kemalist Devrim-1 Teorik Çerçeve (Aydınlık ve Kaynak Yayınları, 1977, 1994)
  • Kemalist Devrim-2 Din ve Allah (Kaynak Yayınları, 1994-1998)
  • Kemalist Devrim-3 Altı Ok (Kaynak Yayınları, 1999)
  • Kemalist Devrim-4 Kurtuluş Savaşı'nda Kürt Politikası (Kaynak Yayınları, Kasım 1999)
  • Kemalist Devrim-5 Kemalizmin Felsefesi ve Kaynakları (Kaynak Yayınları)
  • Kemalist Devrim-6 Atatürk’ün CHP Program ve Tüzükleri (Kaynak Yayınları, Haziran 2008)
  • Kemalist Devrim-7 Toprak Ağalığı ve Kürt Sorunu (Kaynak Yayınları, Mart 2010)
  • Anayasa ve Partiler Rejimi (Kaynak Yayınları, Mayıs 1985)
  • Osmanlı'dan Bugüne Toplum ve Devlet (Kaynak Yayınları, 1987)
  • Stalin'den Gorbaçov'a (Kaynak Yayınları, Ocak 1990)
  • Lenin, Stalin, Mao'nun Türkiye Yazıları (Kaynak Yayınları, 1977)
  • Abdullah Öcalan ile Görüşme (Kaynak Yayınları, Ekim 1990)
  • Parti ve Sanat (Kaynak Yayınları, 1992)
  • Türk Sorunu (Kaynak Yayınları, 1993)
  • Aydın ve Kültür (Kaynak Yayınları, Nisan 1996)
  • Çiller Özel Örgütü (Kaynak Yayınları, 1996)
  • Avrasya Seçeneği: Türkiye İçin Bağımsız Dış Politika (Kaynak Yayınları, 1996)
  • ÖDP'nin Kimliği (Kaynak Yayınları, Ekim 1998)
  • Bir Devlet Operasyonu (Kaynak Yayınları, 1999)
  • 28 Şubat ve Ordu (Kaynak Yayınları, 2000)
  • Eşcinsellik ve Yabancılaşma (Kaynak Yayınları, 2000)
  • Karen Fogg'un E-Postalları (Kaynak Yayınları, 2002)
  • Mafyokrasi (Kaynak Yayınları, 2004)
  • Memidik Kaptan'a Masallar (Kaynak Yayınları, Mayıs 1998)
  • Gladyo ve Ergenekon (Kaynak Yayınları, Ekim 2008)
  • Türk Ordusu'nda Strateji Sorunu Üç Genelkurmay Başkanı (Kaynak Yayınları, Aralık 2008)
  • Tayyip Erdoğan'ın Yüce Divan Dosyası (Kaynak Yayınları)
  • Ermeni Sorununda Strateji ve Siyaset (Kaynak Yayınları)
  • Türk Ordusu Kuşatmayı Nasıl Yaracak? (Kaynak Yayınları)
  • Ergenekon Savunması (Kaynak Yayınları)
  • Gladyo ve Ergenekon (Kaynak Yayınları)
  • Bilimsel Sosyalizm ve Bilim (Kaynak Yayınları)
  • Türkiye Solu ve PKK (Kaynak Yayınları, 2013)
  • Asya Çağı'nın Öncüleri (Kaynak Yayınları, Ekim 2015)
  • Birinci Dünya Savaşı ve Türk Devrimi (Kaynak Yayınları, Ekim 2015)
  • Kadın Kitabı (Kaynak Yayınları, Mart 2016)
Hazırladığı kitaplar
  • Komintern Belgelerinde Türkiye Dizisi, 1-5 ciltler.
  • Atatürk Din ve Laiklik Üzerine, (Kaynak Yayınları, 1997).
  • Ayrıca birçok broşürü, binin üzerinde dergi ve gazete yazısı var.
Çevirileri
  • Antonoio Carlo, Sovyetler Birliği'nin Sosyo-Ekonomik Yapısı (Kaynak Yayınları, 1975)
  • Jacek Kuron-Karol Modzelevski, Tekelci Bürokratik Sosyalizm (Kaynak Yayınları, 1976)
  • Enver Hoca, Revizyonizm ve Maceracılık Yenilgiye Marksizm-Leninizm Zafere Götürür (Şule Perinçek ile birlikte, Aydınlık Yayınları, 1975)
  • Birçok broşürü, binin üzerinde dergi ve gazete yazısı var.

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 5 6 7 "Doğu Perinçek'in özgeçmişi". doguperincek.info. http://www.doguperincek.info/cv.htm. Erişim tarihi: 15 Şubat 2010.
  2. Arman, Ayşe (10 Haziran 2001). "En yakışıklı bilimsel sosyalist". Hürriyet. http://arama.hurriyet.com.tr/arsivnews.aspx?id=-248101. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2010.
  3. "Perinçek: Hz. Muhammed büyük devrim lideri". NTVMSNBC. 17 Temmuz 2007. http://arsiv.ntvmsnbc.com/news/414460.asp. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2010.
  4. 1 2 Akyol, Fuat. "Devir devir Doğu Perinçek". Aksiyon 547. http://www.aksiyon.com.tr/aksiyon/haber-14041-26-devir-devir-dogu-perincek.html. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2010.
  5. "Kürtçüler mızıkçılık yapıyor!". Vatan. 18 Haziran 2007. http://w9.gazetevatan.com/haberdetay.asp?Newsid=124155&tarih=05.01.2010&Categoryid=1. Erişim tarihi: 15 Şubat 2010.
  6. "Perinçek Abdullah Öcalan ile niçin görüştü?". İşçi Partisi. http://www.ip.org.tr/lib/pages/detay.asp?goster=ssscevap&idsoru=2. Erişim tarihi: 15 Şubat 2010.
  7. Aydoğan, Vatandaş; Arslan, A. Yavuz. "Sol 28 Şubat'ın neresınde?". Aksiyon 221. http://www.aksiyon.com.tr/aksiyon/haber-4820-34-sol-28-subatin-neresinde.html. Erişim tarihi: 14 Temmuz 2010.
  8. Kendini Arayan Türkiye, Cüneyt Ülsever, Timaş, s.67
  9. sabah.com.tr
  10. taraf.com.tr
  11. hurriyet.com.tr
  12. ip.org.tr
  13. taraf.com.tr
  14. "Doğu Perinçek'e 90 gün hapis cezası". Hürriyet. 9 Mart 2007. http://arama.hurriyet.com.tr/arsivnews.aspx?id=6093813. Erişim tarihi: 15 Şubat 2010.
  15. http://www.dw.de/aihmde-perin%C3%A7ek-zaferi/a-17303955
  16. "AİHM Perinçek'i haklı buldu: "1915 soykırım değil" demek ifade özgürlüğü". T24. 15 Ekim 2015. En son 16 Ekim 2015 tarihinde erişildi.
  17. "Ergenekon bombası". Radikal. 22 Mart 2008. 19 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151219155758/http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=250886. Erişim tarihi: 15 Şubat 2010.
  18. "Perinçek tutuklandı, Alemdaroğlu şartlı serbest". NTVMSNBC. 25 Mart 2008. 29 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130529160929/http://arsiv.ntvmsnbc.com:80/news/440225.asp. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2010.
  19. Ergenekon Davasında Şok Cezalar
  20. http://www.bbc.co.uk/turkce/haberler/2014/03/140310_perincek_tahliye.shtml

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/9/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.