Titan (uydu)

Titan
Titan'ın, Cassini–Huygens uzay aracından görüntüsü.
Keşif
Keşfeden Christiaan Huygens
Keşif tarihi 25 Mart 1655
Adlandırmalar
Diğer isimSaturn VI
Ön ad Titanian
Yarı büyük eksen 1.221.870 km
Dışmerkezlik 0.0288
Yörünge süresi 15.945 gün
Yörünge eğikliği 0.34854° (Satürn ekvatoruna)
Doğal uydusu Satürn
Fiziksel Özellikler
Ortalama yarıçapı 2.576±2 km (0.404 Dünya) [1]
Yüzey alanı 8.3×107 km2
Kütle 1.3452±0.0002×1023 kg (0.0225 Dünya)[1]
Ortalama yoğunluk 1.8798±0.0044 g/cm3[1]
Ekvatoral yerçekimi1.352 m/s2 (0.14 g)
Kurtulma hızı2.639 km/s
Dönme periyodu Eş zamanlı
Eksen eğikliği Sıfır
Yansıtabilirlik0.22[2]
Sıcaklık 93.7 K (−179.5 °C)[3]
Görünür büyüklük 7.9
Atmosfer
Yüzey Atmosfer basıncı 146.7 kPa
İçerdikleri %98.4 nitrojen (N2)
%1.6 metan (CH4)
    Titan (Satürn VI), Satürn'ün en büyük uydusudur. Hacmi Merkür'ün hacminden fazladır. Yoğun bir atmosferi olduğu bilinen tek uydu olan Titan'ın bu özelliği yüzeyinin doğrudan görüntülenmesini engeller. Ancak polarize kızılötesi dalgaboylarına duyarlı filtrelerle azot ve metan tabanlı atmosferinin ötesine geçilip yüzey görüntü alınabilmiştir. (Caldari uzay aracı, 2005)

    Titan, (Satürn VI), Satürn'ün en büyük uydusudur, yoğun bir atmosferi olduğu bilinen tek doğal uydudur.

    Dünya dışında, yüzeyinde kararlı sıvı bulundurduğu kanıtlanan 2. gökcismidir. Titan'daki büyük su kütleleri gibi görünen bu okyanusların, metan gazının sıvı hali olduğu görülmüştür.

    Satürn'ün uydusu olan Titan, Güneş Sistemi’ndeki ikinci en büyük uydudur. Titan da, Ganymede gibi Merkür’den biraz daha büyüktür. Titan’ın büyük oranda azottan oluşan ve Güneş sistemindeki öteki uyduların hiçbirinde böylesine kalın olmayan atmosferinin, Dünya’nın ilk zamanlarındaki atmosferine benzediği düşünülmektedir. Son gönderilen NASA'nın uzay aracında Titan'da canlıların olabileceği olasılığını arttıran izler görülmüştür. Titan'daki su kütlelerinde ise (metan sıvısı/okyanuslar-göller-denizler)deniz canlıların bulunma ihtimali araştırılmaktadır. Daha önce yapılan araştırma verilerince Titan'ın okyanuslarında bakterilerin var olabileceği bir ortam olduğu düşünülmektedir.

    Keşif ve adlandırma

    Titan, 25 Mart 1655'te Hollandalı gökbilimci Christiaan Huygens tarafından keşfedilmiştir. Kendisinden önce, 1610'da Galileo Galilei, Galilei uyduları olarak bilinen Jüpiter'in en büyük dört uydusunu keşfetmişti ve teleskop hakkında geliştirmeler yapmıştı. Huygens, Galileo'den esinlenerek kardeşiyle beraber kendi teleskopunu geliştirdi ve geliştirdikleri ilk teleskopla Titan'ı keşfettiler. Keşfin ardından uyduya, Satürn'ün uydusu anlamına gelen latince Saturni Luna adını verdi. Satürn'e yakın başka uyduların keşfedilmesiyle beraber uydunun ismi altıncı uydu anlamında Satürn VI oldu. Bundan sonra da Satürn'e Titan'dan yakın başka uydular keşfedildiği halde karışıklık olmaması için Titan'ın ismi Satürn VI olarak kaldı. 1847'de Yunan mitolojisinden esinlenilerek uydunun ismi Titan oldu. Bu yüzden Titan her ne kadar Satürn VI olarak adlandırılmış olsa da Satürn'e yakınlık bakımından 19. sırada olan bir uydudur.

    Ayrıca bakınız

    Kaynakça

    1. 1 2 3 R.A. Jacobson et al.. (2006). "Uydu gözlemleri ve uzayaracı iz bilgilerinden, Satürn sisteminin çekim alanı". The Astronomical Journal 132 (6): 2520–2526. DOI:10.1086/508812.
    2. ↑ D.R. Williams (August 21, 2008). "Saturnian Satellite Fact Sheet". NASA. 4 Haziran 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160604001210/http://nssdc.gsfc.nasa.gov/planetary/factsheet/saturniansatfact.html. Erişim tarihi: 2000-04-18.
    3. ↑ G. Mitri et al. (2007). "Hydrocarbon Lakes on Titan" (PDF). Icarus 186 (2): 385–394. DOI:10.1016/j.icarus.2006.09.004. http://www.lpl.arizona.edu/~showman/publications/mitri-etal-2007-lakes.pdf.
    This article is issued from Vikipedi - version of the 1/2/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.