Paul Barras
Paul François Jean Nicolas, Barras Vikontu (d. 30 Haziran 1755, Fox-Amphoux - ö. 20 Ocak 1829, Chaillot, Fransa), Fransız Devrimi sırasında Direktuvar'ın en güçlü üyelerinden biri.
Provanslı soylu bir aileden geliyordu. On altı yaşında Languedoc Alayı'nda gönüllü askeri öğrenci oldu, 1776-82 arasında Hindistan'da görev yaptı. Daha sonra Paris'te işsiz kaldığı dönem Barras'yı krallık rejiminden soğuttu; 1789'da devrimin patlak vermesini sevinçle karşıladı. Jakobenler Kulübü'ne, neredeyse kurulur kurulmaz üye oldu; Yasama Meclisi seçimlerine katılabilmek için 1791'de Var iline döndü. Ateşli seçim kampanyası meclis üyeliğine seçilmesine yetmedi, ama Var'dan elektör tayin edildi. Eylül 1792'de Paris'e dönerek Konvansiyon'a seçildi. İtalya'daki Fransız ordusunda komiser olarak üstlendiği ilk görev, Var ve Nice'i kralcılardan kurtarıp yeni kurulan Alpes-Maritimes ilini örgütlemek oldu. Kralın idamı doğrultusunda oy kullandıktan sonra Toulon'daki Jakoben karşıtı güçleri temizlemesi için Alpler'e gönderildi. Burada kazandığı başarı, Konvansiyon'daki ağırlığını artırdı. Napoléon Bonaparte ile de ilk kez burada karşılaştı.
1794 Terör Dönemi sırasında Barras hiçbir gruba katılmadı. Ama 9 Thermidor (27 Temmuz 1794) darbesinde ustaca yeniden öne çıktı ve Jakobenlerin önderi Maximilien Robespierre'in devrilmesinde kilit rol oynayan üç kişiden biri oldu. Darbe sonucunda jandarma ve polis komutanlıklarını ele geçirdi. Ünü ve gücü hızla artarken, 1794 yazı ile 1795 sonbaharı arasında Konvansiyon'da ve Kamu Güvenliği Komitesi'nde önemli görevlerde bulundu. Bu arada Paris halkının giriştiği bir ayaklanmanın bastırılmasına yardımcı oldu; Konvansiyon'da krallığı hedef alan saldırıları yoğunlaştırdı. İleride Napoléon'la evlenecek olan Joséphine de Beauharnais ile de bu dönemde ilişki kurdu.
13 Vendémiaire'de (5 Ekim 1795) Jandarma Ordusu komutanlığına getirilen Barras, krallık yanlısı bir ayaklanma girişimine karşı Napoléon'la birlikte rejimi savundu ve Direktuvar'ın kurulmasına önayak oldu. Seçimlere hile karıştırarak beş direktör arasında girdi, bunların da en popüleri oldu. 1796'da, Direktuvar'ın daha otoriter bir yapı kazanmasından yana olan krallık karşıtı liberal grup "Le Cercle Constitutionnel"in çalışmalarına etkin olarak katıldı. Bu grupta Talleyrand, Joseph Fouché, Benjamin Constant ve Madame de Staël gibi isimler de bulunuyordu.
Meclisteki kralcıları temizleyen 18 Fructidor (4 Eylül 1797) darbesi Barras'yı gücünün doruğuna ulaştırdı; ama Napoléon'un 18 Brumaire (9 Ekim 1799) darbesiyle nüfuzunu yitirdi. Joseph Fouché'nin casus şebekesi tarafından sürekli göz hapsine alındı. 1801'de Barras'nın kendisine karşı komplo düzenlendiğinden kuşkulanan Napoléon onu Brüksel'e sürgüne gönderdi. 1805'te Güney Fransa'ya dönmesine izin verilene değin orada yaşadı. Napoléon, bu kez de eski İspanya kralı IV. Carlos'la gizli görüşmeler yaptığını öğrenince Barras'yı 1813'te Roma'ya sürgüne gönderdi. Barras, bir olasılıkla daha 18 Brumaire'den önce XVIII. Louis ile ilişki kurmuştu; 1815'te Bourbon hanedanının ikinci kez tahta dönmesiyle kral olan XVIII. Louis, Barras'nın Chaillot'daki malikanesinde güven içinde yaşamasına izin verdi.[1]