Necmeddin Eyyub

Necmeddin Eyyub (Arapça: الملك ألأفضل نجم الدين أيوب بن شاﺬي بن مروان ‎, - "el-Melik el-Efdal Necmeddin Eyyub bin Şadi bin Mervan; (d.? – ö. 9 Ağustos 1173). Eyyubi hanedanının atasıdır.

Yaşamı

Babası Şadi, Bağdat şehrinin valisi olan Bihruz'un yakın arkadaşı idi.[1] Bihruz nüfuzunu kullanarak Necmeddin Eyyub'un Tikrit'in kumandanlığına atanmasını sağlamıştır.[2][3] Böylece Büyük Selçuklu sultanı Muhammed Tapar Şadi'yi ailesiyle birlikte Tikrit civarına yerleştirdi. İmadeddin Zengi'nin ordusu 1131'de Karaca el-Saki tarafından mağlup edildi ve Zengi, Tikrit'e sığındı. Selahaddin'in babası Necmeddin Eyyub ve amcası Esedüddin Şirkuh (أسد الدين شيركوه بن شاذي; Şirkuh: Farsça'da Dağ Aslanı anlamındadır), Zengi'ye yardım etmiş ve Tikrit'te hapsedilen Azideddin el-Mustevfi'nin kaçmasını sağlamışlardır. Bunun üzerine Bihruz ile araları açılmış, buna mukabil Musul ve Halep Atabeyi Zengilere yaklaşmışlardır. Şirkuh'un bir Selçuklu yüksek memuru öldürme olayından sonra iki kardeş Zengi'ye başvurmuş ve 1138'de görevinden alınan Necmeddin Eyyub ve ailesi İmadeddin Zengi'nin hizmetine girmiştir.[4].

Çocukları

Necmeddin Eyyub'un 6 oğlu ve 2 kızı olmuştur.

Kaynakça

  1. ↑ Mehmet Kemal Işık, Ünlü Kürt Bilgin ve Birinci Kuşak Aydınlar, Sorun Yayınları, Kasım 2000, ISBN 975-431-111-0, s.23.
  2. ↑ R. Stephen Humphreys, "From Saladin to the Mongols: The Ayyubds of Damascus, 1193–1260″, State University of New York Presss Albany, 1977.
  3. ↑ Vladimir Minorsky, The Prehistory of Saladin, Studies in Caucasian History, Cambridge University Press, 1957, pp. 124-132
  4. ↑ Geoffrey Hindley, "Saladin", Harper and Row Publishers, 1976.
  5. ↑ İbn'ul Kesir Ebu’l-Fida İsmail b. Ömer, (çev. Mehmet Keskin) (Hicri 1292) el-Bidâye ve’n-Nihâye - Büyük İslam Tarihi, İstanbul:Çağrı Yayınları, 12 Cilt
This article is issued from Vikipedi - version of the 10/7/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.