Georges Bidault
| Georges Bidault | |
|---|---|
 | |
| Fransa Başbakanı | |
| Görev süresi 28 Ekim 1949 - 2 Temmuz 1950 | |
| Cumhurbaşkanı | Vincent Auriol |
| Yerine geldiği | Henri Queuille |
| Yerine gelen | Henri Queuille |
| Görev süresi 14 Ekim 1946 - 28 Kasım 1946 | |
| Cumhurbaşkanı | Léon Blum |
| Yerine geldiği | Albert Sarraut |
| Yerine gelen | Camille Chautemps |
| Fransa Geçici Hükümeti Başkanı | |
| Görev süresi 24 Haziran 1946 - 14 Ekim 1946 | |
| Yerine geldiği | Félix Gouin |
| Yerine gelen | Makam kaldırıldı (Başbakanlık makamı getirildi) |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | 5 Ekim 1899 Moulins, Fransa |
| Ölüm | 27 Ocak 1983 (83 yaşında) Cambo-les-Bains, Fransa |
| Dini | Roman Katolik |
Georges Bidault (d. 5 Ekim 1899, Moulins - ö. 26 Ocak 1983, Cambo-les-Bains, Fransa) Fransız siyasetçi. II. Dünya Savaşı sırasında Fransız Direniş Hareketi'nin (CNR) önderlerinden. Üç kez dışişleri bakanı olmuş, bakanlığının son döneminde General Charles de Gaulle'ün Cezayir politikasına şiddetle karşı çıktığı için ülkeyi terk etmek zorunda kaldı.
Bir İtalyan Cizvit okulunda öğrenim gördükten sonra 1919'da Ruhr Bölgesini işgal eden Fransız ordusunda görev yaptı. Ardından Sorbonne'a geri dönerek 1925'te okulun tarih ve coğrafya bölümünü bitirdi. 1934-1939 arasında Fransız Katolik Gençlik Birliği'nde (ACJF) başkan yardımcılığı yaptı. 1932'de sol eğilimli Katolik gazete l'Aube'u (Şafak) çıkardı, 1939'a değin gazetenin dış politika yorumlarını kaleme aldı. 1940'ta Almanya'da tutsak kaldıktan sonra, 1941'de Fransa'ya dönerek II. Dünya Savaşı sırasında Fransa'yı işgal eden Almanlara karşı mücadele eden Fransız direniş hareketine katıldı. Jean Moulin'in ölümü üzerine, 1943'te Ulusal Direniş Konseyi (CNR) başkanlığına seçildi, 1944'te Gestapo tarafından izi bulunduysa da yakalanmamayı başardı; bu arada Hıristiyan-Demokrat eğilimli Cumhuriyetçi Halk Hareketi'nin (MRP) kurucuları arasında yer aldı (1958'de bu kuruluştan ayrıcaktır). De Gaulle'ün savaş dönemi hükümetini destekledi.
1944'te de Gaulle'ün geçici hükümetinde dışişleri bakanı oldu; Fransız-Sovyet ittifak antlaşması görüşmelerinde ve antlaşmanın imzalanmasında etkili rol oynadı, ertesi yıl da Yalta planını destekledi. Benelüks ülkeleriyle ekonomik antlaşmalar yaptı, Birleşmiş Milletler Antlaşması'nın imzaladı.
1945'te milletvekili seçildi ve geçici hükümet başkanı (Haziran-Aralık 1946) olduktan sonra 1947-48'de gene dışişleri bakanı oldu. Almanya'nın yayılmasının önlenmesi ve bir Avrupa birliği sağlanması yönünde tutum aldı. Avrupa'nın yeniden imarı için ABD'nin sunduğu Marshall Planı'na sosyalist ülkelerin de katılmasını destekledi. Ama 1948'de Çekoslovakya'da komünistler iktidara geldikten sonra, Batı Avrupa'da daha güçlü bir gümrük birliğinin gerçekleştirilmesi ve Atlantik savunma ittifakı kurulması amacıyla müzakerelere başladı. Bu müzakereler NATO'nun kurulmasıyla sonuçlandı.
Ekim 1949-Haziran 1950 arasında sekiz ay başbakanlık yaptı. 1951-52'de savunma bakanı, 1953-54'te de gene dışişleri bakanı olarak görev yaptığı sırada Arap milliyetçiliği ve komünizm tehlikesine karşı Çinhindi ve Cezayir'de Fransız egemenliğinin sürmesini destekledi. 1954'ten başlayarak Cezayir Fransızdır siyasetini hararetle savunan Bidault, 1958 mayısında, General Charles de Gaulle'ün işbaşına çağrılmasından yanaydı. Dördüncü Cumhuriyet'in çökmesi ve 1958'de de Gaulle'ün yeniden iktidara gelmesinden sonra, çok geçmeden hükümetin Cezayir siyasetine karşı çıktı; Cezayir'in bağımsızlığı konusunda de Gaulle ile arası açıldı.
1958'de bu kez sağ Hıristiyan-Demokrat eğilimli bir parti kurdu. De Gaulle bir darbe girişimini bastırdıktan sonra, 1961'de Cezayir'in bağımsızlığı konusunda müzakerelere başlayınca, o sırada hala Ulusal Meclis üyesi olan Bidault, Cezayir'e bağımsızlık tanınmasını engellemek üzere Fransa'da ve Cezayir'de bir terör hareketinin başlatılmasını amaçlayan Gizli Ordu Örgütü'nü (OAS) kurdu, de Gaulle hükümetinin yasal olmadığı savıyla yeraltına geçti. Komploculuk suçlamasıyla milletvekilliği dokunulmazlığı kaldırıldı; hakkında tutuklama emri çıkarılan Bidault 1962'de Fransa'dan kaçtı, 1963-67 arasında komşu ülkelerde ve Brezilya'da yaşadı. 1968'de hakkındaki tutuklama kararı kaldırıldıktan sonra Paris'e dönerek orada yaşamaya başladı. O yıl sağcı Adalet ve Özgürlük Hareketi'ni (Justice et Liberté) kurduysa da bundan sonra siyaset alanında etkili olamadı. 1977'de Hıristiyan Demokrat Parti'nin onursal başkanlığına getirildi.
Kaynakça
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Félix Gouin |
Fransa Geçici Hükümeti Başkanı 1946 |
Sonra gelen: Léon Blum |
| Önce gelen: Robert Schuman |
Fransa Dışişleri Bakanı 1953-1954 |
Sonra gelen: Pierre Mendès-France |
| Önce gelen: Léon Blum |
Fransa Dışişleri Bakanı 1947-1948 |
Sonra gelen: Robert Schuman |
| Önce gelen: Pierre Laval |
Fransa Dışişleri Bakanı 1944-1946 |
Sonra gelen: Léon Blum |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||