Fonksiyonun limiti

x	${\frac {\sin x}{x}}$
1	0,841471...
0,1	0,998334...
0,01	0,999983...

Her ne kadar (sin x)/x fonksiyonu sıfırda tanımlı olmazsa bile, x, sıfıra çok çok yakın olduğunda, (sin x)/x, 1'e yaklaşır. Diğer taraftan x sıfıra yaklaşırken (sin x)/x fonksiyonunun limiti 1'e eşittir.

Matematikte bir fonksiyonun limiti, kalkülüs ve analizde kullanılan bir temel kavramdır ve belirli bir girişe yaklaşan bir fonksiyonun davranışı ile ilgilidir.

Formal tanımı ilk olarak 19. yüzyıl başlarında ortaya çıktı ve şöyledir: Bir f fonksiyonunun her x girişi için bir f(x) çıkış olur. Bu fonksiyon p girişinde bir L limiti vardır ve şöyle ifade edilir: x, p ye çok çok yaklaştıkça, f(x) fonksiyonu da L ye çok çok yaklaşır.

Tanımlar

\lim _{x\to p}f(x)=L,\,

Yukarıdaki eşitliğin anlamı: "x, p ye yaklaşırken, ƒ(x) fonksiyonunun limiti L dir" denir.

Reel doğrudaki fonksiyonlar

f : R → R reel doğruda tanımlı ve p,L ∈ R ise, "x, p ye yaklaşırken f fonksiyonunun limiti, Ldir" denir ve şöyle sembolize edilir:

\lim _{x\to p}f(x)=L,\

Eğer aşağıdaki özellik sağlanırsa:

Her ε > 0 reel sayısı için bir δ > 0 reel sayısı vardır. Tüm x için, 0 < | x − p | < δ oluyorsa | f(x) − L | < ε olur.

p, f fonksiyonunun tanım kümesinde olsa bile limitin değeri, f(p) değerine bağlı değildir.

Tek taraflı limitler

x → x₀⁺ ≠ x → x₀⁻ olduğundan dolayı x → x₀ limit yoktur.

Alternatif olarak x, p ye üstten (sağdan), veya alttan (soldan) yaklaşabilir. Bu durumda limitler sırasıyla şöyle yazılır:

\lim _{x\to p^{+}}f(x)=L

\lim _{x\to p^{-}}f(x)=L

Eğer her iki durumda da limitler L ye eşit ise, "f(x) in p noktasındaki limitleri L ye eşittir" denir. Benzer şekilde eğerher iki noktadaki limitte L ye eşit değilse, "limit yoktur" denir.

Formal tanımı şu şekildedir: x, p ye üstten yaklaşırken, f(x) in limiti L dir. Her ε > 0 için δ > 0 olur. 0 < x − p < δ olursa |f(x) − L| < ε olur. Benzer şekilde x, p ye alttan yaklaşırken, f(x) in limiti L dir. Her ε > 0 için, δ > 0 olur. 0 < p − x < δ olursa |f(x) − L| < ε olur.

Limitsiz fonksiyona örnek

Limitsiz fonksiyon

f(x)={\begin{cases}\sin {\frac {5}{x-1}}&x<1{\text{ için }}\\0&x=1{\text{ için }}\\{\frac {0.1}{x-1}}&x>1{\text{ için }}\end{cases}}

fonksiyonu $x_{0}=1$ noktasında limiti yoktur. Bu yüzden fonksiyon süreksizdir.

Metrik uzayındaki fonksiyonlar

M ve N, sırasıyla A ve B metrik uzaylarının alt kümeleri olsun ve f : M → N , M ile N arasında tanımlansın, x ∈ M için p, M nin bir limit noktasıdır ve L ∈ N olur. "x, p ye yaklaşırken f nin limiti L dir" denir. ve şöyle yazılır:

\lim _{x\to p}f(x)=L

Eğer aşağıdaki özellik sağlanırsa:

Her ε > 0 için, bir δ > 0 vardır. 0 < d_A(x, p) < δ oluyorsa, d_B(f(x), L) < ε olur.

Topolojik uzaydaki fonksiyonlar

Y Hausdorff uzayı ve X topolojik uzay olsun. p, Ω ⊆ X de bir limit noktası ve L ∈Y olsun. f : Ω → Y fonksiyonu için "x, p ye yaklaşırken f nin limiti L dir" denir. (örn, x→p için, f(x)→L) ve şöyle yazılır:

\lim _{x\to p}f(x)=L

Eğer aşağıdaki özellik sağlanırsa:

Her L nin açık V komşusu için, p nin açık U komşusu vardır. f(U ∩ Ω − {p}) ⊆ V.

Özellikler

Eğer bir f fonksiyonu reel değerli ise, f nin p noktasında ancak ve ancak hem sağ limit hem de sol limit varsa ve L ye eşit ise, f nin p noktasındaki limiti L dir. f fonksiyonu, p noktasında sürekli ise ancak ve ancak x, p ye yaklaşırken f(x)in limiti vardır ve f(p) ye eşittir. Eğer f : M → N, M ve N metrik uzaylarında bir fonksiyon ise, M deki her dizi için f dönüşümlerine eşdeğerdir.

Eğer f reel değerli (veya karmaşık değerli) bir fonksiyon ise, limiti temel aritmetik işlemlerine göre alınır. Bu limit alma işlemi cebirsel limit teoremi olarak adlandırılır.

{\begin{matrix}\lim \limits _{x\to p}&(f(x)+g(x))&=&\lim \limits _{x\to p}f(x)+\lim \limits _{x\to p}g(x)\\\lim \limits _{x\to p}&(f(x)-g(x))&=&\lim \limits _{x\to p}f(x)-\lim \limits _{x\to p}g(x)\\\lim \limits _{x\to p}&(f(x)\cdot g(x))&=&\lim \limits _{x\to p}f(x)\cdot \lim \limits _{x\to p}g(x)\\\lim \limits _{x\to p}&(f(x)/g(x))&=&{\lim \limits _{x\to p}f(x)/\lim \limits _{x\to p}g(x)}\end{matrix}}

Yukarıdaki her bir eşitlikte sağdaki limit yoksa veya son eşitlikte, hem pay hem de paydanın limitler sıfırsa, soldaki limite yine de belirsiz form denir. Bu belirsizlik f ve g fonksiyonlarının durumuna bağlıdır. Bu kurallar tek taraflı limitlerde de geçerlidir. p = ±∞ ve sonsuz limitler için, aşağıdaki kurallar geçerlidir.

q + ∞ = ∞ for q ≠ −∞
q × ∞ = ∞ if q > 0
q × ∞ = −∞ if q < 0
q / ∞ = 0 if q ≠ ± ∞

q / 0 durumu için genel kural olmadığına dikkat edin. Örneğin, 0/0, 0×∞, ∞−∞, ve ∞/∞ belirsiz formları bu kurallarda da geçerlidir.

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/22/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.